Aktywizacja zawodowa w kontekście PIT

Ministerstwo Finansów w 2016 roku zainicjowało działania mające na celu zwiększenie dostępności wybranych pakietów aktywizacji zawodowych. Pierwsze rozporządzenie w tej sprawie MF wydał w lutym 2016 roku, a to z listopada jest jego kontynuacją. Zgodnie z tym rozporządzeniem nie pobiera się podatku dochodowego od pewnych szczególnych rodzajów dochodów. Ich wspólną cechą jest to, że przeznaczone są na szeroko rozumianą aktywizację zawodową. A o jakich konkretnie funduszach mowa?

• Świadczenia przyznane osobom bezrobotnym lub poszukującym pracy z przeznaczeniem na aktualizację, rozszerzenie lub zdobycie nowych umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Są to różnego rodzaju dotacje przyznawane na przekwalifikowanie, na szkolenie lub kursy – od tych środków nie trzeba w 2017 płacić podatku dochodowego.
• Świadczenia przyznane na szkolenie lub przekwalifikowanie w związku z zagrożeniem likwidacją miejsc pracy – jest to szczególny przypadek wyżej opisanej sytuacji wymieniany również w Ustawie o promocji zatrudnienia (art. 2., ust. 1, pkt 27b).
• Środków finansowych przyznawanych jednorazowo na własny biznes absolwentom centrum integracji społecznej oraz absolwentom klubów integracji społecznej. Te środki stanowią coś w rodzaju kapitału zasiewowego firmy i mogą być wykorzystane zgodnie z odrębnymi regulaminami.
• Bonów i świadczeń otrzymanych na dojazdy na szkolenia, staże, a także tzw. bonów na zasiedlenie. Opodatkowaniu nie podlegają ryczałty związane z żadną z wymienionych aktywności bez względu na kwotę wsparcia, jaką otrzymał beneficjent bonu.
• Środków finansowych przyznawanych w ramach dowolnych działań aktywizacyjnych wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 9aa Ustawy o promocji zatrudnienia, niezależnie od tego, czy przyznanie środków było związane ze wsparciem utrzymania miejsca pracy, przekwalifikowania czy założenia własnego biznesu przez beneficjenta.

A co z podatkiem dochodowym?

Podatek dochodowy nie jest pobierany również od innych świadczeń wymienionych w Ustawie o promocji zatrudnienia, w tym od środków przekazanych beneficjentowi na sfinansowanie dojazdu na egzaminy, uczestnictwa w szkoleniach dodatkowych, przejazdów np. na badania lekarskie, a także samych badań, dodatkowych ubezpieczeń itd.

Obecnie obowiązujące rozporządzenie MF ma dłuższy od poprzedniego okres obowiązywania. Minister zalecił odstąpienie od pobierania podatku od wymienionych świadczeń aż na trzy lata – od 1 stycznia 2017 do 31 grudnia 2019 roku. Jest to dość długi okres, natomiast brak jest szacunków, jakie kwoty mogą wchodzić w grę – programy aktywizacyjne różnią się wartościami rok do roku. Warto wspomnieć, że choć Ustawa o promocji zatrudnienia obowiązuje od 2004 roku, to nie zawiera zapisów o domyślnym zwolnieniu z podatku dochodów uzyskiwanych na podstawie tej ustawy.